Hoekse Haakjes
Er zijn veel ernstiger zaken aan de orde, zowel binnen- als buitenlands, ik weet het. Toch wil ik het hebben over het vernoemen van straten en pleinen naar historische personages uit de politiek, de wetenschap of de schone kunsten.
Er zijn veel ernstiger zaken aan de orde, zowel binnen- als buitenlands, ik weet het. Toch wil ik het hebben over het vernoemen van straten en pleinen naar historische personages uit de politiek, de wetenschap of de schone kunsten.
Daaraan zitten soms nogal wat haken en ogen: onze visie op historische figuren kan in de loop der jaren wel eens wijzigen. Zo werd J.P. Coen in de negentiende eeuw gezien als een koene Hollander, die in zijn blote eentje ‘de Gordel van Smaragd’ had ingelijfd tot nut van ‘volk en vaderland’. Oud premier J.P. Balkenende zag hem ooit als hèt voorbeeld van de door hem zo gewenste VOC-mentaliteit, die het huidige volk ontbeerde. Ondertussen bleek zijn held in de ogen van nogal wat mensen verworden tot een moordenaar, die louter voor het gewin tal van Indonesiërs over de kling had gejaagd. Het standbeeld van hem in zijn geboortestad Hoorn zou dan ook uit het publieke domein moeten verdwijnen.
Ook de leiders van de Zuid Afrikaanse boeren, die het hadden gewaagd het toen nog oppermachtige Groot Brittannië te tarten tijdens de Boerenoorlog (ca 1900), genoten destijds een grote populariteit. In onze stad leidde dat tot straatnamen van o.a. Kruger, Joubert en Botha.
Later bleken zij echter de aartsvaders van de wereldwijd verafschuwde apartheidspolitiek in Zuid Afrika, die pas na de vrijlating van Mandela werd afgeschaft. Ik woonde in de Bothastraat, toen ik namens de voorlopers van GroenLinks (PPR/CPN/PSP) in de raad zat. Het werd mij door mijn linkse kameraden kwalijk genomen, dat ik daar woonde. Je tankte tenslotte ook niet bij Shell en je at geen Outspan sinasappels! Op een nacht hadden activisten de straat omgedoopt tot Mandelastraat. Men verdacht mij er trouwens van! Hoe kwamen zij erbij?
Een paar jaar geleden hebben B&W gehoor gegeven aan de ‘volkswil’, door het Churchillpark weer terug te benoemen naar Timor.
Nota bene een naam die
verwijst naar ons foute
koloniale verleden.
Churchill kan gerust de grootste staatsman van de vorige eeuw worden genoemd, aan wie wij in
belangrijke mate onze vrijheid te danken hebben. Deze man verdient het als geen ander om geëerd te worden met een straat, park of een plein. In januari was het 50 jaar geleden dat hij stierf.
Dit is de kans op eerherstel!
Karel Doorman waart immers al over de zeven zeeën!
——————————————————————————————————————————