De laatste tijd komt het regelmatig voor dat commissie- en raadsvergaderingen door de agendacommissie afgelast worden. De agendacommissie bestaat uit de voorzitters van de commissievergaderingen. Hun argument: ‘Er zijn niet genoeg agendapunten.’

Een slechte smoes, want er is meer dan genoeg te bespreken! Ook de raadsvergadering van 14 maart werd aanvankelijk afgelast. De oppositiepartijen hebben toen het verzoek ingediend om die vergadering  toch door te laten gaan.

Hoe bedrogen zijn we uitgekomen. De coalitie wenste niet van gedachten te wisselen met de oppositiepartijen en stelde voor om het agendapunt van de agenda te halen. En natuurlijk lukte hen dit. Zij hebben immers de meerderheid!

Volgens mij een gemiste kans! Niet alleen voor de oppositie maar zeker ook voor de coalitie. Zij lieten de kans liggen om ons er van te overtuigen dat we ons voor niets zorgen maken.

INGRIJPENDE KEUZES

We staan voor belangrijke beslissingen voor de stad, en we moeten zorgvuldig besluiten nemen:

- Het stadhuis: Er is onderzoek gedaan naar de gunstigste plek met het gunstigste financiële plaatje. De uitkomst hiervan heeft veel onrust veroorzaakt in de samenleving maar ook in de politiek. Zowel bij de coalitie als de oppositie.

- De plannen voor de ontwikkeling in  het stadshart vliegen alle kanten op met allerlei “proefballonnen” die door het college worden opgelaten.

Voor GroenLinks voldoende reden om in een raadsvergadering met elkaar het debat aan te gaan en uitspraken te doen over hoe verder te gaan. Dat debat werd door de coalitie dus ‘gesaboteerd.’

Het komt steeds vaker voor dat de raadsleden plannen van het college eerder in de media lezen dan dat het college de raad op de hoogte heeft gebracht. In de media komt het dan over alsof de besluiten al genomen zijn, terwijl de raad er nog over moet beslissen. Ook lijkt het er op dat de college en de raad ieder hun eigen weg gaan en dat deze wegen steeds verder uit elkaar lopen.

Kortom, we dreigen de greep met z’n allen te verliezen!

In een democratie zet de raad het beleid uit en het college zorgt voor de uitvoering. GroenLinks blijft zich nu dus nog steeds zorgen maken over o.a.;

- Het democratisch proces dat voortdurend met voeten getreden wordt.

- De prioriteiten die door het college en de coalitie gesteld worden.

- Het sociale domein dat er voor moet zorgen dat diegenen die hulp nodig hebben, deze ook krijgen.

Maar vooral zorgen over de democratie zelf, die in Den Helder verworden is tot:

DE DICTATUUR VAN DE MEERDERHEID!

 

Nel Dol